มัธยม, มัธยม- หมายถึง [มัดทะยม, มัดทะยมมะ-] ว. กลาง, ปานกลาง. (ส.).
น. เวลาของตําบลใดตําบลหนึ่งที่ทางการบัญญัติให้ใช้เป็นเวลากลางสําหรับประเทศ.
[มัดทะยมมะ-, มัดทะยม-] น. การศึกษาระหว่างประถมศึกษากับอุดมศึกษา.
[มัดทะยะมา] ว. มัชฌิมา, ปานกลาง. (ส.).
ดู มัธยม, มัธยม-.
[มัดทะยัน] น. เวลากลางวัน, เที่ยงวัน. (ส. มธฺยาหฺน).
[มัดทะยัด] ก. ใช้จ่ายอย่างประหยัด. (ส. มธฺยสฺถ ว่า ปานกลาง, ตั้งอยู่ในท่ามกลาง).
น. ชื่อเรียกไม้เถาหรือไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ที่หัวใช้เป็นอาหารได้.